The Greatest Guide To بیماری لوپوس پوستی نی نی سایت
The Greatest Guide To بیماری لوپوس پوستی نی نی سایت
Blog Article
رگ های خونی: امکان التهاب رگ های خونی، یا واسکولیتیس هم در بیماران لوپوسی وجود دارد که این وضعیت، بر گردش خون تاثیر می گذارد.
ریزش مو یکی از علائمی است که در بیماری لوپوس پوستی مشاهده میشود. این علامت به علت آسیبی است که به پوست وارد میشود.
لوپوس در زنان آفریقایی یا کارائیبی نیز رواج دارد. این بیماری در افراد آفریقایی-کارائیبی شدیدتر است.
برخی از افراد مبتلا به لوپوس فقط این علائم را تجربه می کنند، در حالی که این علائم هنوز هم می توانند تاثیر زیادی را در زندگی روزمره فرد داشته باشند. علائم دیگر لوپوس که خیلی شایع هستند عبارتند از: تب
به سوالات پزشکی در این بخش پاسخ داده نمیشود . از ارسال پیام های تبلیغاتی در این بخش خودداری نمایید .
در این مقاله از مجله مای اسمارت ژن شما را با بیماری خود ایمنی لوپوس آشنا کردیم و به انواع و علائم آن پرداختیم.
لک و پیس ( لکه های سفید ) روی پوست صورت و درمان خانگی آنها
لوپوس یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن، به بافتها و اندامهای خود حمله میکند.
حتی اگر استرس بر روی شرایط شما تاثیری نداشته باشد، اما استرس هیجانی میتواند باعث بدتر شدن آن شود. یاد بگیرید که چگونه هر گونه استرس را در زندگی خود مدیریت کنید. می توانید از تکنیک های تمدد اعصاب مانند مدیتیشن استفاده کنید و یا با خانواده و دوستان خود صحبت کنید. از گروه های پشتیبانی نیز می توانید بهره ببرید.
فشارخون بالا و تیروئید، از بیماری های شایع هستند که افراد زیادی را درگیر کرده اند؛ گاهی اوقات داروهای مصرفی و روش های درمانی که برای کنترل این نوع بیماری ها به کار می روند؛ موجب بروز اختلالات دیگر می شوند.
داروها: استفاده طولانی مدت از برخی داروهای خاص، مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروكائین آمید (پروكانیدید) و كینیدین، با ایجاد نوعی از لوپوس معروف به لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو ارتباط دارد.
در نتیجه فرد با التهاب پوستی، خارش و زخم روی پوست سر دست و پنجه نرم میکند که منجر به ریزش مو خواهند شد.
باید بدانید معمولاً این نوع لوپوس در زنان پس از قطع دارو به مرور بهبود پیدا میکند. لازم به ذکر است که بسیاری از علائم لوپوس ناشی از دارو به بیماری لوپوس بارداری لوپوس اریتماتوز سیستمیک شباهت دارد.
این روش موثر است؛ زیرا حتی وقتی که هیچ علامتی در فرد مشاهده نمی شود، باز هم می توان بیماری را تشخیص داد.